Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Η Κοκκινοσκουφίτσα!!!


Κάποτε ,στην άκρη ενός δάσους, ζούσε με τη μαμά του ένα όμορφο κοριτσάκι. Φορούσε κόκκινο σκουφάκι, κόκκινη μπέρτα και κόκκινα μποτάκια και την φώναζαν Κοκκινοσκουφίτσα.
Η Κοκκινοσκουφίτσα ήταν πολύ όμορφο και γλυκό κοριτσάκι αλλά ανέμελο. Συχνά ξεχνούσε τις συμβουλές της μαμάς της όπως έκανε και εκείνη την ημέρα.
Το πρωί η μαμά της, της είπε:
-Κοκκινοσκουφίτσα μου η γιαγιά είναι άρρωστη. Πήγαινε να τη δεις και πάρε να της δώσεις αυτό το καλαθάκι που της ετοίμασα. Πρόσεχε όμως, γιατί στο δάσος ζει ο κακός λύκος και είναι πολύ επικίνδυνος. Πρέπει να μη σταματήσεις καθόλου και να πας κατευθείαν στη γιαγιά.
Η Κοκκινοσκουφίτσα ξεκίνησε χαρούμενη για το σπίτι της γιαγιάς που ήταν στην άλλη άκρη του δάσους. Στο δρόμο πρόσεξε τα λουλουδάκια που φύτρωναν μέσα στο πράσινο και σκέφτηκε ''δεν θα πειράξει να μαζέψω λίγα... είναι τόσο όμορφα...άλλωστε θα αρέσουν και στη γιαγιά''...
Ξάφνου, ενώ μάζευε λουλούδια για τη γιαγιά της πετάγεται μπροστά της ο κακός λύκος
-Ω τι χαριτωμένο κοριτσάκι και τι όμορφα ρούχα, πώς σε λένε κοριτσάκι μου; Και τι ωραία λουλούδια που κρατάς. Για ποιον είναι;
Η Κοκκινοσκουφίτσα, ξεχνώντας τη συμβουλή της μαμάς της, απάντησε στο λύκο
-Είμαι η Κοκκινοσκουφίτσα και τα λουλούδια είναι για τη γιαγιά μου...Της πάω και αυτό το καλαθάκι που ετοίμασε η μαμά μου, μια και η γιαγιά μου είναι άρρωστη».
Ο λύκος κοίταξε την Κοκκινοσκουφίτσα και ξερογλύφτηκε..

-Και κάνεις τόσο δρόμο μόνη σου; Πού μένει η γιαγιά σου κοριτσάκι μου;
Η Κοκκινοσκουφίτσα του έδειξε προς τα πού ήταν το σπίτι της γιαγιάς και συνέχισε να μαζεύει λουλούδια ενώ ο λύκος έφυγε τρέχοντας, έχοντας καταστρώσει ήδη τα πονηρά σχέδια του.
Σε λίγο, είχε φτάσει στο σπίτι της γιαγιάς και χτύπησε τη πόρτα.
-Ποιος είναι;»
Ρώτησε η γιαγιά από το κρεβάτι της που ήταν ξαπλωμένη.
Ο λύκος, που άλλαξε τη φωνή του, είπε γλυκά:
-Ειμαι η εγγονούλα σου η Κοκκινοσκουφίτσα και σου φέρνω ένα καλαθάκι από τη μαμά και λουλουδάκια από μένα.
-Αχ,Κοκκινοσκουφίτσα μου εσύ είσαι; Έλα μέσα, δεν μπορώ να σηκωθώ η πόρτα είναι ανοιχτή.
Με μιας ο λύκος μπαίνει μέσα και κάνει τη γιαγιά μια χαψιά!Έπειτα φόρεσε τη νυχτικιά της και χώθηκε κάτω από τις κουβέρτες για να περιμένει την Κοκκινοσκουφίτσα.
Σε λίγο έφτασε στο σπίτι η Κοκκινοσκουφίτσα. Χτύπησε τη πόρτα και ο λύκος της είπε να μπει μέσα αλλάζοντας πάλι τη φωνή του.
Χαιρέτησε τη γιαγιά της άλλα της φάνηκε λίγο διαφορετική όταν πλησίασε στο κρεβάτι.
-Γιαγιά γιατί τα αφτιά σου είναι τόσο μεγάλα;
-Για να σ ακούω καλύτερα παιδάκι μου απάντησε ο λύκος .
-Και γιαγιά γιατί έχεις τόσο μεγάλο στόμα; 
 
-Για να σε φάω καλύτερα, ..είπε... και την έκανε μια χαψιά!
Αφού είχε φάει την Κοκκινοσκουφίτσα και τη γιαγιά της με μια χαψιά, η κοιλιά του είχε πρηστεί. Σκέφτηκε λοιπόν να ξαπλώσει λίγο στο κρεβάτι για να χωνέψει, και τον πήρε ο ύπνος.
Για κακή του τύχη όμως εκείνη την ώρα περνούσε απ το σπίτι ένας κυνηγός. Μπαίνει μέσα στο σπίτι της γιαγιάς για να της πει μια καλημέρα, μια και πάντα περνούσε από εκεί πηγαίνοντας για κυνήγι.
Βλέπει το σπίτι άδειο, τον λύκο με πρησμένη την κοιλιά και κατάλαβε. Πυροβολεί τον λύκο στο κεφάλι, βγάζει το μαχαίρι του και σκίζει με προσοχή και γρήγορα την κοιλιά του λύκου.
Κι ευτυχώς, που ο λύκος ήταν λαίμαργος και τις έφαγε με μια χαψιά, γιατί η γιαγιά και η Κοκκινοσκουφίτσα ήταν ακόμα ζωντανές. Τις έβγαλε από την κοιλιά, φοβισμένες αλλά γερές, και εκείνες δεν σταματούσαν να τον ευχαριστούν.
Και η Κοκκινοσκουφίτσα μας η άμυαλη, φοβισμένη από αυτό που έπαθε, υποσχέθηκε ότι ποτέ ξανά δεν θα μιλούσε με άγνωστους, και θα άκουγε τις συμβουλές της αγαπημένης της μαμάς.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...