Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

H Μαλβίνα και ο δράκος!!

Μια φορά και έναν καιρό στους πρόποδες ενός ψηλού βουνού, είχε το κάστρο του ένας άρχοντας που είχε μια κόρη, την πριγκίπισσα Μαλβίνα.
Η Μαλβίνα ήταν μια πανέμορφη  και καλόκαρδη  κοπέλα,που τη γνώριζαν και την αγαπούσαν όλοι στο κάστρο, ακόμη και τα πιο μικρά πλάσματα. Ήταν πάντοτε χαμογελαστή, καλόκαρδη και με τον καλό λόγο στα χείλη.
Το χειμώνα οι φίλοι της οι κοκκινολαίμηδες, πετούσαν έξω από το παράθυρό της. Κι εκείνη είχε πάντοτε λίγα ψίχουλα ή λίγο σιτάρι να τους δώσει. Αυτός ο χειμώνας όμως ήταν πολύ βαρύς. Το χιόνι είχε σκεπάσει όλη την περιοχή. Ένα παγωμένο πρωινό φύσηξε προς το κάστρο ένα ζεστό αεράκι. Αμέσως όλοι οι κάτοικοι βγήκαν έξω πιστεύοντας ότι είχε έλθει η άνοιξη. Έκαναν όμως λάθος.
Ένας τρομερός δράκος με τρία κεφάλια είχε κατέβει από το βουνό και πετούσε φλόγες   και από τα τρία στόματά του προς τη χιονισμένη πεδιάδα. Ήταν πραγματικά τεράστιος. Τα κεφάλια του ήταν όμοια με φιδιού, τα μάτια του σαν φωτιές και η ράχη του ήταν  γεμάτη με αγκάθια.
Ο δράκος έστειλε μήνυμα στον άρχοντα με έναν τρομαχτικό αετό. ''Δώσε μου ένα κορίτσι από το κάστρο σου, διαφορετικά θα βάλω φωτιά παντού και θα καταστρέψω τα πάντα''.
Όπως ήταν φυσικό, όταν οι κάτοικοι άκουσαν αυτό, φοβήθηκαν και έτρεξαν να κρυφτούν στα σπίτια τους. Τότε η πριγκίπισσα Μαλβίνα είπε στον πατέρα της.
''Πατέρα, θα πάω εγώ στο δράκο. Δεν θα επιτρέψω να καταστραφούν τα σπίτια μας και να υποφέρουν τόσοι πολλοί άνθρωποι εξαιτίας του. Είναι καθήκον μου, αφού είμαι πριγκίπισσα''.
Ο άρχοντας στην αρχή δεν ήθελε ούτε να ακούσει κάτι τέτοιο, στο τέλος όμως  αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να αφήσει την κόρη του να πάει.
Το κορίτσι μάζεψε αμέσως τα πράγματα που αγαπούσε πιο πολύ και ήθελε οπωσδήποτε να πάρει μαζί της κάποια βότανα, ένα μουσικό κουτί και το καλό της φόρεμα.
Όταν ετοιμάστηκε, ανέβηκε στη ράχη του αετού και πέταξε μαζί του προς το βουνό που βρισκόταν ο δράκος.
Εκείνος τους περίμενε βγάζοντας φλόγες από τα φοβερά  στόματά του. Μόλις όμως είδε το όμορφο κορίτσι, εντυπωσιάστηκε τόσο που έμεινε σιωπηλός. Δεν είχε ξαναδεί ποτέ μέχρι τώρα μια τόσο γλυκιά πριγκίπισσα.
Ένα βράδυ η Μαλβίνα ξύπνησε από έναν τρομερό θόρυβο: ο δράκος βογγούσε τόσο δυνατά, όσο ο βρυχηθμός 100 λιονταριών και το ουρλιαχτό 100 λύκων μαζί. Η πριγκίπισσα έτρεξε αμέσως κοντά του για να δει τι είχε. Το τέρας είχε πατήσει ένα τεράστιο μυτερό αγκάθι και δεν μπορούσε να το βγάλει από το πόδι του. Υπέφερε και χτυπιόταν  από τον πόνο αλλά το αγκάθι δεν έλεγε να βγει με τίποτε.
''Ηρέμησε δράκε'' του είπε η Μαλβίνα, που δεν άντεχε να βλέπει κανένα πλάσμα να υποφέρει ακόμη και αν αυτό το πλάσμα ήταν το θηρίο που την κρατούσε φυλακισμένη.
'' Το μόνο που καταφέρνεις είναι να το κάνεις ακόμη χειρότερα''!
Η κοπέλα έπιασε αμέσως το αγκάθι με τα λεπτά της δάχτυλα και με απαλές  κινήσεις κατάφερε να βγάλει το αγκάθι από το πόδι του δράκου.Έπειτα έβαλε πάνω στην  πληγή  μια κομπρέσσα από τα βότανα που είχε μαζί της. Μόλις ο δράκος ηρέμησε λιγάκι,  πήρε στα χέρια της το μουσικό κουτί και το άνοιξε. Μια γλυκιά μουσική ακούστηκε και η Μαλβίνα άρχισε να τραγουδά  ένα γνωστό σκοπό. Ήθελε με αυτόν τον τρόπο να κάνει το δράκο να ξεχάσει τον πόνο του.
Και ακριβώς τότε συνέβη ένα θαύμα. Τα γυμνά βράχια  γύρω της γέμισαν λουλούδια, ενώ  ο τεράστιος δράκος εξαφανίστηκε μέσα σε ένα σύννεφο καπνού. Στη θέση  του εμφανίστηκε ένας όμορφος νεαρός.
''Μη φοβάσαι, σε παρακαλώ'' είπε στη Μαλβίνα. ''Είμαι ένας μαγεμένος πρίγκιππας. Ένας διαβολικός μάγος με μεταμόρφωσε σε δράκο. Μόνο ένα  κορίτσι που θα με συμπονούσε παρά την εμφάνισή μου θα μπορούσε να με ξανακάνει άνθρωπο. Γι αυτό έπρεπε να σε πάρω από τους δικούς σου και να σε φέρω εδώ. Σε παρακαλώ συγχώρεσέ με!''.
Όπως είναι φυσικό η πριγκίπισσα τον συγχώρεσε αμέσως. Έπειτα έβαλε το ωραίο φόρεμά της και επέστρεψε στο κάστρο του πατέρα της μαζί με τον πρίγκιππα. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ο πρίγκιππας της ζήτησε να τον παντρευτεί και εκείνη δέχτηκε με χαρά.
Για να γιορτάσουν το ευχάριστο  γεγονός οργάνωσαν μια μεγάλη γιορτή που ήταν καλεσμένοι όλοι οι κάτοικοι του κάστρου, αλλά και τα ζώα και τα μικρά σπουργιτάκια μέχρι τον τρομερό αετό.
Από τότε κάθε άνοιξη το βουνό πάνω από το κάστρο γεμίζει πολύχρωμα λουλούδια.
 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...